Jak zwalczać schorzenia o etiologii zapalnej, szczególnie gdy powikłane są zmianami martwiczymi? Poważne schorzenie, którym jest martwica kolana jest w stanie doprowadzić do wielu poważnych następstw klinicznych, wśród których wskazuje się przede wszystkim na trwałe uszkodzenie kości. Niestety, ale obumarła kość nie jest w stanie pełnić już swoich funkcji fizjologicznych i staje się miejscem możliwego rozwoju zakażenia albo przewlekłego stanu zapalnego.

Dlaczego powstaje martwica kolana i innych stawów?

Zmiany martwicze w obrębie kości są najczęściej niezwiązane z infekcją drobnoustrojami. Ogniskowa martwica doprowadza do uszkodzenia kości. Obumarła część może ulegać resorpcji, czyli wchłonięciu. Często jednak dochodzić też może do innych zmian, najczęściej doprowadzających do deformacji tkanki kostnej. W przypadku kolana, martwica lokalizująca się w tym miejscu jest również określana jako choroba Osgood-Schlattera. Tkanka martwicza ulega wchłanianiu i zastępowana jest nową kością. Ten okres jest jednocześnie najbardziej narażony wystąpieniem ewentualnych deformacji kości. Jeśli pacjent odciąża kończynę, to gojenie się martwicy nie powinno doprowadzić do deformacji tkanki kostnej. Trzeba o tym koniecznie pamiętać i wybrać różnego rodzaju rozwiązania terapeutyczne. Bardzo wążne jest jak najszybsze leczenie martwicy po jej zdiagnozowaniu, aby udało się wykonać prawidłowo zabieg.

Jak leczy się martwicę kolana?

Podstawową metodą terapeutyczną w takiej dolegliwości, jak martwica kolana okazuje się odciążanie kończyny. Oprócz tego stosowane są również ćwiczenia fizykoterapeutyczne oraz inne metody rehabilitacyjne – m.in. kinezyterapia. Odciążanie pozostaje jednak docelową metodą walczenia z martwicą kolana.